Mary Ainsworth , bağlanma kuramıyla tanınan bir psikologdur. Bağlanma kuramı , çocukların erken yaşlardaki bağlanma ilişkilerini ve bu ilişkilerin gelişim ve davranışları üzerindeki etkilerini açıklamaya çalışır.

Ainsworth, bağlanma kuramını geliştirmek için Ainsworth Çoklu Durumlu Bağlanma Testi'ni (Strange Situation Test) kullanmıştır. Bu testte, çocuk ve annesi belirli bir deney ortamında bulunur ve çeşitli durumlar yaratılır. Çocuğun tepkileri ve davranışları gözlenerek bağlanma stilleri belirlenir.

Bağlanma kuramında Ainsworth, üç temel bağlanma stili tanımlamıştır:

Güvenli Bağlanma (Secure Attachment): Güvenli bağlanma , çocuğun annesiyle sağlıklı ve güvenli bir bağ kurduğu durumu ifade eder. Çocuk, annesi yanında olduğunda rahat hisseder, ona güvenir ve annesi ile etkileşim kurmaktan memnuniyet duyar. Ayrılık durumlarında ise çocuk hüzünlenebilir ancak annesi geri döndüğünde sakinleşir.

Kaygılı Bağlanma (Anxious-Resistant Attachment): Kaygılı bağlanma, çocuğun annesiyle bağının belirsiz ve karmaşık olduğu durumu ifade eder. Bu çocuklar, annelerinden ayrıldıklarında yoğun bir endişe yaşarlar ve geri döndüklerinde hala endişeli ve huzursuz hissederler. Annelerine karşı hem yakınlaşma hem de kaçınma davranışları gösterebilirler.

Kaçınmacı Bağlanma (Avoidant Attachment): Kaçınmacı bağlanma, çocuğun annesiyle duygusal bağının zayıf veya eksik olduğu durumu ifade eder. Bu çocuklar, annelerinden ayrıldıklarında pek tepki vermezler ve geri döndüklerinde de sıcak bir karşılamada bulunmazlar. Bağımsızlık arayışı içindedirler ve anneleriyle duygusal bağ kurmaktan kaçınırlar.

Bağlanma kuramı, çocukların erken yaşlardaki bağlanma stillerinin yetişkinlik dönemine uzanan etkileri olduğunu öne sürer. Güvenli bağlanma stilinin, sağlıklı ilişkiler kurma ve duygusal güvenlik açısından olumlu sonuçlar doğurduğu düşünülürken, kaygılı veya kaçınmacı bağlanma stillerinin sorunlu ilişkilere ve psikolojik zorluklara yol açabileceği belirtilmektedir.