1815 Tambora Volkanı Patlaması , Endonezya ’nın Sumbawa Adası ’nda bulunan Tambora Dağı ’nın 10 Nisan 1815’te meydana gelen büyük bir volkanik patlamasıdır. Bu patlama, tarihin en büyük volkanik patlaması olarak kabul edilir ve Volkanik Patlama Endeksi’nde 7 ile derecelendirilir. Patlama, yaklaşık 160 kilometre küp püskürme hacmiyle ve 43 kilometre yüksekliğe ulaşan kül sütunuyla çok şiddetliydi.

Patlama, hem yerel hem de küresel etkilere neden oldu. Yerel olarak, patlama sonucunda yaklaşık 12.000 kişi doğrudan, 90.000’den fazla kişi ise kül serpintisi nedeniyle tarımın bitmesiyle dolaylı olarak ölümüne yol açtı. Patlama ayrıca Sumbawa Adası ’nın büyük bir bölümünü haritadan sildi ve Tambora Dağı ’nın zirvesini yaklaşık 1.400 metre düşürdü. Küresel olarak, patlama atmosferdeki kül ve gazların neden olduğu iklim değişikliği ile Kuzey Yarım Küre’de yaz mevsiminin yaşanmamasına sebep oldu. Bu da 1816 yılını Yaz Yaşanmayan Yıl olarak bilinen küresel bir hasat kıtlığına yol açtı.

Patlama, ayrıca tarih ve kültür açısından da önemliydi. Patlama sonrası yaşanan kıtlık ve hastalıklar, Avrupa’da sosyal ve siyasi değişimlere yol açtı. Ayrıca patlama sonrası yaşanan soğuk hava, sanat ve edebiyatta yeni akımların ortaya çıkmasına ilham verdi. Örneğin, Mary Shelley’in Frankenstein romanını yazmasında bu patlamanın etkisi olduğu söylenir