Hedonizm , hazcılık olarak da bilinir, en basit haliyle hazzı yaşamın en yüksek amacı olarak gören felsefi bir görüştür. Hedonistler , hazzı yaşamın tek amacı olarak görür ve bu hazza ulaşmak için her şeyi yaparlar. Hedonizm , MÖ 4. yüzyılda Epikür tarafından ortaya atılmıştır. Epikür , hazzı iki kategoriye ayırır: fiziksel haz ve ruhsal haz. Fiziksel hazlar, yemek yeme, seks ve uyku gibi bedensel zevkler olarak tanımlanır. Ruhsal hazlar, bilgi, dostluk ve sevgi gibi zihinsel zevkler olarak tanımlanır. Epikür , fiziksel hazlardan kaçınmak gerektiğini ve ruhsal hazlara odaklanılması gerektiğini savunur. Çünkü fiziksel hazlar geçicidir ve ruhsal hazlar kalıcıdır.

Hedonizm , birçok eleştiriye maruz kalmıştır. Hedonizme göre, hazzı yaşamın tek amacı olarak görmek, insanı bencil ve sorumsuz hale getirir. Hedonizme göre, hazzı elde etmek için her şeyi yapmak, ahlaki değerlerin çiğnenmesine yol açabilir.

Hedonizm , günümüzde hala tartışılan bir felsefi görüştür. Hedonistler, hazzı yaşamın tek amacı olarak görmenin, insanı mutlu ve tatminkar bir yaşam sürmesine yardımcı olacağını savunur. Hedonizmin eleştirmenleri ise, hazzı yaşamın tek amacı olarak görmenin, insanı bencil ve sorumsuz hale getireceğini savunur.