TDK 'ye göre enfiye, "keyif veren burun otu" anlamına gelir. Enfiye, burundan çekilen tütün tozudur. Enfiye, Osmanlı döneminde yaygın olarak kullanılmış bir keyif maddesidir.

Enfiye genellikle tütün, kokudan sorumlu olan bir madde ve lezzet verici maddelerden oluşur. Enfiye, genellikle bir kapsül veya bir çubuk yardımıyla burundan çekilir.

Enfiye keyif verici etkilerinin yanı sıra, bazı tıbbi amaçlar için de kullanılmıştır. Örneğin, enfiye, baş ağrısı, soğuk algınlığı ve sinir bozuklukları gibi rahatsızlıkların tedavisinde kullanılmıştır.

Enfiye günümüzde daha az yaygın olarak kullanılmaktadır. Ancak, bazı ülkelerde, özellikle Orta Doğu ve Kuzey Afrika'da, enfiye hala yaygın olarak kullanılmaktadır.

Enfiye kelimesinin örnek kullanımları:

Enfiye kelimesinin kökeni:

Enfiye kelimesi, Arapça "enfiye" kelimesinden gelmektedir. "Enfiye" kelimesi, "burun" anlamına gelen "enf" ve "keyif veren" anlamına gelen "iye" kelimelerinden oluşmaktadır.