Araştırmacı yazar Mustafa Onur Yurdal, HİBYA'ya yaptığı açıklamada, Gelibolu'nun bir yarımada ve 3 tarafının denizle çevrili olmasının, bunun yanında yarımadanın güney bölgesinin kuzeye nazaran daha düz arazilerden oluşmasının müttefik komutanlarının planlarında baş etmen olduğunu söyledi.

Müttefiklerin güneyde, hem kara, hem de deniz topçusundan oldukça fazla yararlandığını, neredeyse her taarruzdan önce aynı anda deniz ve kara topçusunu kullandığını, 2. Kirte'de müttefik planının tüm ana etmenini topçu birliklerinin oluşturduğunu aktaran Yurdal, fakat kuzeyde ise bölgenin dere ve vadilerden oluşmasının siper hatlarının yakın olması sonucunu doğurduğunu, birliklerin birbirilerine yakın mesafelerde tutunabildiğini, bunun sonucunda da özellikle deniz topçusundan yeterli desteği alamadığını vurguladı.

Yurdal, buna karşın Türk birliklerinin kuzeyde çeşitli bataryalarını etkili bir biçimde kullandığını, güneyde müttefikler kadar stratejik topçu kuvvetine sahip olmasa da Anadolu yakasındaki topçu birlikleriyle Kerevizdere'deki Fransız birlikleri üzerine etkili ve caydırıcı isabetlerde bulunmayı başardığını bildirdi.

Kara muhareberelerinde bazı topların düşman birliklerine gerçekten de korku saldığını belirten Yurdal, ''Müttefik askerleri bunların bazılarına çeşitli adlar taktı. Bunlar şüphesiz 'Asiatic Annie', 'Beachy Bill' ve 'Anafarta Annie'den başkaları değildi.'' dedi.