Açlıktan kıvranıyorsunuz. Size gören birisi, mutluluk sebebiyle gülmekten kıvrandığınızdan dem vuruyor. Etrafa da bu yönde söylentiler yayıyor. Siz, yiyecek soğan bulamadığınızı söylüyorsunuz. Sizi dinleyen birisi, uzaya giden mekikler yaptığından söz ederek, mekikle karnınızın doymuş olması gerektiğini savlayıp bu yönde yayınlar yapıyor. Siz, ocağınızı yakacak gaz alamadığınızı anlatıyorsunuz. Sizi duyan birisi, Atlantik okyanusu dibinde bol miktarda gaz bulunduğundan söz ederek ocağınızın zaten gaz ile dopdolu olduğunu ima ediyor. Siz, cebinizde beş kuruş paranızın olmadığını söylüyorsunuz. Karşınızdaki kişi, “-Merkez Bankasında 100 milyar dolar rezervimiz var. Merkez Bankasındaki para zaten sizindir.” diyor. Siz, gözünüzle gördüğünüz ak renkli bir nesneye “-Bu ak renkli.” diyorsunuz. Karşınızdaki kişi, “-Hayır bu ak değil, gök.” diyor. Siz, “-Dünya dönüyor.” diyorsunuz. Karşınızdaki kişi, “-Hayır dünya mıh gibi çakılı yerinde duruyor.” diyor. Dünyanın döndüğünü kanıtlıyorsunuz. Karşınızdaki kişi “-Hiçbir şey olmuyorsa da mutlaka bir şeyler olmuyor.” türünden tümceler kuruyor. Siz, gerçekliği bütün çıplaklığı ve acımasızlığı ile yaşıyorsunuz. Karşınızdaki kişi ise aynı çıplak gerçekliği çarpıtıp, yozlaştırıp, bozup bambaşka bir kimliğe büründürerek sizi kafalıyor. Siz, ne kadar gerçeği ve gerçekliği yaşayıp anlatırsanız anlatın, karşınızdaki kişi acımasızca ve vicdansızca bu somut geçekliği gizleyip, görmezden gelip, üstünü de örtüyor. Böylesi kişilere arap dilinde “kâfir” denir. Hatta arap dinselliğinde “tekfir etmek” gibi bir uygulama vardır. Birisini tekfir ettiniz mi, onu “kâfir” ilan etmiş olursunuz. “Kâfir” ilan edilen bir kişinin de öldürülmesine fetva verilmiş olur. Ki bu konu, arap dinselliğinin, insanlığı ikiye ayırıp birbirine kırdırma politikasının en temel uygulamalarından birisidir. Türk dilinde ise mutlak gerçekliğin üstünü örten, gizleyen saklayan kişilere “örtünçmen” denir. Türklük, mutlak gerçekliğin izinde ve peşindedir. Mutlak gerçekliğe ulaşmak, her bir Türk bireyinin en büyük ülküsüdür. Mutlak gerçekliğe ulaşmak, onu yaşamak ve yaşatmak veya ona uygun konumlanmak ve konuşlanmak, Türklüğün en temel yaşam amacı ve biçimidir. Türkler, Tanrısal ve evrensel gerçekliğin en büyük inançerleridir. Siz siz olun, “gerçekliğin örtünçmeni” değil; “Gerçeklere İnançeri” olun…